De interimmer is een blijvertje

Omdat ik als Interim Financial bij Kasparov werk, krijg ik van vrienden weleens de pesterige vraag: “Klanten huren jou zeker in voor de rotklusjes?” Dit lijkt me een goede plek om daar een glashelder antwoord op te geven: Integendeel! Als interimmer werk je juist aan uitdagende, afwisselende opdrachten en ben je vaak vrijer in je werkzaamheden.

Neem mijn huidige klus bij BAM Infra Regionaal, waar ik ben gedetacheerd als Assistent Controller. Na een ingrijpende reorganisatie is de financiële afdeling ingekrompen. In de overgangsfase blijven veel taken liggen, omdat mensen, begrijpelijkerwijs, moeten wennen aan de nieuwe situatie. Die taken kan ik mooi oppakken, omdat ik flexibel ben en breed inzetbaar. Als buitenstaander heb je een overstijgende blik.

Nu steeds meer standaardactiviteiten zijn geautomatiseerd, resteren activiteiten die veelal ad hoc en tijdelijk zijn. Logisch dus, dat bedrijven een groeiend beroep doen op interim-krachten. Waar ze op de ene plek brede kennis nodig hebben, moet die elders juist specialistisch zijn en op een later moment is het juist omgedraaid.

Voor mij is het werk dus lekker uitdagend en voor de klant betekent het minder risico. Als ik ziek word of als ik niet zou voldoen, beiden klop ik even af, is hij zo van me af. Anderzijds, als een opdracht langer duurt, kan hij me gewoon langer inhuren. Geen contracten, maar alle flexibiliteit. Zo kan het bedrijf heel efficiënt meebewegen op de golven van de economie.

Kortom, de interimmer is er dus bepaald niet voor de rotklusjes, al heeft elk werk zo zijn ‘corvee’ natuurlijk, hij heeft heel relevante meerwaarde voor een bedrijf. Denk aan de frisse wind, aan vreemde ogen die dwingen. Je hebt geen last van interne politiek, dus kunt objectief naar processen kijken. Je kunt je gemakkelijker uitspreken, dat wordt ook verwacht. Soms is dat even een rotboodschap, dat wel.